Historia

1898

We wrześniu 1898 ukazał się dekret carski inicjujący działalność Warszawskiego Instytutu Politechnicznego im. Mikołaja II. Jesienią uruchomiono cztery Wydziały: Chemiczny, Górniczy, Inżynieryjno-Budowlany oraz Mechaniczny. Na Wydziale Mechanicznym powstała Katedra Elektrotechniczna kierowana przez prof. Georgija Wulfa. Katedra posiadała Laboratorium Elektrotechniczne.

Kamień węgielny pod budowę Gmachu Głównego wmurowano 8 września. Projektantem Gmachu Głównego był Stanisław Szyller.

Fasada Gmachu Głównego projektu Stanisława Szyllera
Fasada Gmachu Głównego projektu Stanisława Szyllera

1902

Oficjalnego otwarcia budynków Politechniki dokonano 14 grudnia 1902. Wykładowcami byli głównie Rosjanie a dydaktyka musiała być prowadzona po rosyjsku. Jednak 90% studentów, których było wówczas łącznie kilkuset, stanowiła polska młodzież.

Asystentem prof. Georgija Wulfa został Mieczysław Pożaryski - wybitny polski inżynier a później profesor i dziekan Wydziału Elektrycznego, współzałożyciel SEP.

1905

W roku 1905 rozpoczął się strajk szkolny młodzieży polskiej żądającej wprowadzenia języka polskiego jako wykładowego. W odpowiedzi władze carskie zamknęły uczelnię. Została ona otwarta ponownie dopiero w roku 1908 ale była bojkotowana przez ludność polską.

1915

15 listopada dokonano inauguracji Politechniki Warszawskiej.

1917

Przeszktałcono Wydział Mechaniczny w Wydział Budowy Maszyn i Elektrotechniki. Istniało już wówczas Laboratorium Miernictwa Elektrotechnicznego.

Pracownicy w Laboratorium Miernictwa Elektrotechnicznego, rok 1917; Od lewej: Karlsbad, Bereszko, Konstanty Dobrski, Jadwiga Bujwidówna, ppłk inż. Kazimierz Drewnowski, Wincenty Burakiewicz, Hufnagel, Wanda Szwalbówna, Tadeusz Sułowski, Janusz Groszkowski, Janusz Młodkowski
Pracownicy w Laboratorium Miernictwa Elektrotechnicznego, rok 1917; Od lewej: Karlsbad, Bereszko, Konstanty Dobrski, Jadwiga Bujwidówna, ppłk inż. Kazimierz Drewnowski, Wincenty Burakiewicz, Hufnagel, Wanda Szwalbówna, Tadeusz Sułowski, Janusz Groszkowski, Janusz Młodkowski

1921

15 czerwca podzielono Wydział Budowy Maszyn i Elektrotechniki wyodrębniając samodzielny Wydział Elektrotechniki.

1922

Na Wydziale Elektrotechnicznym powstała Katedra Miernictwa Elektrycznego, kierowana przez prof. Kazimierza Drewnowskiego - późniejszego rektora Politechniki Warszawskiej i wiceprezesa SEP, pułkownika łączności Wojska Polskiego.

Profesor Kazimierz Drewnowski
Profesor Kazimierz Drewnowski

1924

Wydział Elektrotechniki został przekształcony w Wydział Elektryczny

1927

Przekształcono Katedrę Miernictwa Elektrycznego w Katedrę Miernictwa Elektrycznego i Wysokich Napięć.

1934

Oddano do użytku Gmach Elektrotechniki, budowany od roku 1929 według projektu Czesława Przybylskiego. Znalazły się w nim zakłady: Miernictwa Elektrycznego i Wysokich Napięć, Radiotechniki oraz Teletechniki.

1945

Profesor Kazimierz Drewnowski został uwolniony z obozu w Dachau i zorganizował Polski Ośrodek Studiów Wyższych w Belgii.

1946

Reaktywowano Katedrę Miernictwa Elektrycznego pod kierownictwem prof. Bolesława Jabłońskiego.

1947

Katedra Miernictwa Elektrycznego ponownie znalazła się pod kierownictwem prof. Kazimierza Drewnowskiego.

1950

Powołano Katedrę Elektrycznych Przyrządów Pomiarowych, pod kierownictwem prof. Bolesława Jabłońskiego.

1952

Po śmierci prof. Drewnowskiego kierowanie Katedrą Miernictwa Elektrycznego przejął prof. Paweł Nowacki.

1956

Powstała Katedra Miernictwa Elektrycznego z połączenia katedr Elektrycznych Przyrządów Pomiarowych i Miernictwa Elektrycznego.

1959

Kierowanie Katedrą przejał doc. Stefan Lebson.

1970

Nastąpiła zmiana struktury uczelni w wyniku której powołano instytuty. Między innymi przekształcono Katedrę Miernictwa Elektrycznego w Zakład Miernictwa Elektrycznego stanowiący część Instytutu Elektrotechniki Teoretycznej i Miernictwa Elektrycznego.

1972

Zmarł doc. Stefan Lebson. Kierowanie Zakładem Miernictwa Elektrycznego przejął prof. Waldemar Kwiatkowski a po nim kolejno: prof. Augustyn Chwaleba, prof. Jacek Czajewski, prof. Remigiusz Rak.

2003

Przekształcono Zakład Miernictwa Elektrycznego w Zakład Systemów Informacyjno-Pomiarowych.

2016

Zespół pracowników Zakładu SIP utworzył specjalność Systemy Wbudowane.

Kierownikiem Zakładu SIP jest prof. Dariusz Sawicki.

Historyczni absolwenci

Katedra i późniejszy Zakład od zawsze odgrywała rolę kuźni kadr. Trudno przy tym nie wspomnieć o roli jaką odegrał w tym profesor Kazimierz Drewnowski (1881-1952), pierwszy polski profesor elektrotechniki, późniejszy dziekan Wydziału Elektrycznego i rektor Politechniki Warszawskiej.

Wychowankami prof. Drewnowskiego byli znakomici naukowcy, tacy jak:

  • Janusz Groszkowski (1898–1984), wybitny polski profesor, naukowiec mający ogromny wkład w rozwój radiotechniki, prezes PAN, kandydat do nagrody Nobla
  • Kazimierz Kolbiński (1901-1989), specjalista w zakresie materiałoznawstwa i wysokich napięć, dziekan Wydziału Elektrycznego, prorektor PW, prezes SEP
  • Jerzy Ignacy Skowroński (1901-1986), specjalista w zakresie materiałoznawstwa i wysokich napięć, doktor h.c Politechniki Wrocławskiej, członek PAN
  • Stanisław Trzetrzewiński (1901-1964), polski prekursor teorii niepewności pomiaru
  • Witold Iwaszkiewicz (1903-1982), współorganizator i dziekan Wydziału Elektrycznego na Politechnice Łódzkiej, założyciel Katedry Miernictwa Elektrycznego na PŁ, członek SEP
  • Stanisław Kuhn (1903-1982), specjalista w zakresie telekomunikacji, członek PAN i PTETiS, prorektor PW
  • Janusz Lech Jakubowski (1905-2000), dziekan Wydziału Elektrycznego PW, współorganizował Politechnikę w El Harrach (Algieria)
  • Tadeusz Schwartz (1905-1970), profesor, specjalista w obszarach wysokich napięć i elektrotermii
  • Samuel J. Dunikowski (1906-1939), badacz rozkładu pola elektrycznego, specjalista w obszarze wysokich napięć, członek SEP, zginął walcząc w obronie Polski we wrześniu 1939
  • Stanisław Szpor (1908-1981), profesor, organizator Katedry Wysokich Napięć i Aparatury Rozdzielczej Politechniki Gdańskiej, badał wyładowania piorunowe
  • Władysław Findeisen (ur. 1926), profesor, członek PAN, rektor PW, nagrodzony wieloma odznaczeniami i doktoratami h.c., honorowy obywatel Warszawy

Profesor Kazimierz Drewnowski w otoczeniu współpracowników i podopiecznych; rok akademicki 1929/1930; Siedzą od lewej: Wacław Protasiewicz, Jerzy Ignacy Skowroński, Kazimierz Drewnowski, Kazimierz Kolbiński, Henryk Ulański; Stoją od lewej: Bronisław Drewnowski, Janusz Lech Jakubowski, Jerzy Hozer, Kominek, Sylwestrzak, Antoni Niwiński
Profesor Kazimierz Drewnowski w otoczeniu współpracowników i podopiecznych; rok akademicki 1929/1930; Siedzą od lewej: Wacław Protasiewicz, Jerzy Ignacy Skowroński, Kazimierz Drewnowski, Kazimierz Kolbiński, Henryk Ulański; Stoją od lewej: Bronisław Drewnowski, Janusz Lech Jakubowski, Jerzy Hozer, Kominek, Sylwestrzak, Antoni Niwiński